Even voorstellen

André is de naam die ik van mijn ouders gekregen heb bij mijn geboorte, op 6 september 50 jaar geleden. Mijn familienaam is Hoogenboom. Ik werd geboren in een kraamkliniek op de Mathenesserlaan in Rotterdam. Mijn ouders woonden op de Hooidrift in Rotterdam-West, naast mijn opa en oma van mijn moeders kant. Ook mijn opa en oma Hoogenboom woonden in Rotterdam. 

Sinds 4 jaar ben ik docent, na 27 jaar boekhoudkundig werk gedaan te hebben. Ik heb geen spijt van de overstap. Ik ben een mensenmens. Kennis overdragen is heerlijk. Dat kan ik iedereen aanraden. 

 

Spiegelblogs

 

Zo zal ik ze maar noemen. Ik ontleen de titel 'Spiegelblogs' aan een boekje wat ik in mijn kast heb staan met de titel 'Spiegelverhalen'. Nu kan ik me in de verste verte niet meten aan de inhoud van dit boekje. Het gaat namelijk over verhalen uit de Bijbel die ons in de spiegel doen kijken.  

 

Tja, hoe kom je op het idee om blogs te gaan schrijven? Vakantietijd is voor mij ook verwerkingstijd van alles wat ik in de afgelopen jaren heb beleefd, inzichten die ik heb opgedaan.  Een vraag kan zijn waarom ik de blogs schrijf. Wel ik wil ook gedachten delen. En u of jij als lezer mag reageren. Misschien zie ik dingen niet goed. Dat kan. Schrijven is voor mij een manier van verwerken. 

Spiegelblog 1 Opvoeding en identiteitsvorming

Ik heb een christelijke opvoeding gekregen. Daar ben ik nog steeds dankbaar voor. Dat kies je niet uit dat je in een christelijk gezin geboren wordt. Maar maakt een christelijke opvoeding je automatisch christen?  De geschiedenis heeft laten zien dat dat geen automatisme is. 

 

Laten we eerst eens nadenken over wat het inhoudt om een christen te zijn. De eerste conclusie die we kunnen trekken is dat het blijkbaar iets zegt over je identiteit. Is dat iets wat we tegenwoordig vergeten?  Ieder mens moet zijn identiteit ontdekken en ontwikkelen. Daar is tijd en ruimte voor nodig. Hoe meer ruimte, hoe meer kansen om je eigen identiteit te ontwikkelen. Daarmee is nog niet alles gezegd. Ben je automatisch christen omdat je een christelijke opvoeding gekregen hebt? Ben je automatisch moslim omdat je ouders moslim zijn? Sinds ik op een seculiere school werk, weet ik dat dat niet zo is. Er zijn ex-christenen en ex-moslims. En als ik het woord 'ex' gebruik, dan bedoel ik dat men zich geen christen of moslim meer noemt. Maar wat dan wel?

 

Blijkbaar is er dus meer aan de hand. We maken keuzes in ons leven die beïnvloed worden door onze omgeving.  In die omgeving spelen andere mensen een rol. Te denken valt dan aan onze (groot) ouders, onze leerkrachten op de basisschool, de docenten op de middelbare school, onze collega's, onze vrouw of man, enz. 

Wie of wat heeft een belangrijke rol gespeeld in ons leven? Wie is of was een voorbeeld? Dat kan in positieve zin zijn of in negatieve zin. Soms zijn we ons niet eens bewust van het feit dat we gedrag van iemand overnemen (overdracht).

 

Maar wat maakt iemand nu een christen? Ik ben weleens bang dat we dat vergeten zijn. Heeft u of jij dat ook? Dat sommige dingen terugkomen in je leven? Ik denk aan mijn docent economie die ik had toen ik op de Christelijke M.E.A.O. Willem de Zwijger in Dordrecht zat. Hij las 's morgens altijd een stukje uit de Bijbel en begon de dag met ons met gebed. Hij las uit een Bijbel waarvan het taalveld me vreemd was (een nieuwere vertaling) . Ik ben groot geworden met de Statenvertaling. Misschien was het dat het daarom indruk maakte wat mijn docent las. "Leef zoals Jezus geleefd heeft." Dat is dan meteen de essentie van christen-zijn. Een christen laat zien Wie belangrijk is in zijn leven. 

Toch is de vraag wie een christen is al een hele oude vraag. Ik denk aan de Heidelbergse Catechismus die in de tijd van de Reformatie (in de 16e eeuw!) geschreven werd.

Letterlijk staat daar de vraag (ik hertaal hem even):

De vraag (32) is: Maar waarom wordt je een christen genoemd?

Het antwoord is heel persoonlijk: Op de vraag waarom volgt geen daarom maar omdat. 'Omdat ik geloof dat ik lid ben van Christus (Zijn Naam betekent 'Gezalfde') en daarom deel heb aan Zijn zalving.* Het betekent dus dat je direct verbonden bent aan Jezus Christus. Wat hoort daarbij? Het betekent dat je laat zien dat je bij Hem hoort, ja, zelfs zo dat je bereidt bent om je voor Hem op te offeren, je leven geeft aan Hem. Dat je van Jezus houdt en Hem geen verdriet (zonde) wil doen. Zo'n leven geeft perspectief ook na dit leven. Een christen leef dus voor de lange termijn!

 

* Tegenwoordig wordt een koning of een president ingehuldigd. In de tijd van de Bijbel gebeurde dat met zalfolie. Het was een inwijding in het ambt.

De Bijbel spreekt over 'in' Christus zijn zoals een boom die zijtakken heeft die verbonden zijn met de stam.

 

Ik denk aan een gesprek met een collega wat ik een paar weken geleden had over het christelijk geloof. Hij vatte het heel kernachtig samen: "Dan ben je nooit alleen." Zo is het. Zo'n leven gun ik iedereen!

 

De identiteit van een christen ligt als het goed is in Christus. Kies je daarvoor? Ja en nee. Net zoals je niet kan kiezen wie je vader en moeder worden.  Het is een geschenk. Maar iedereen weet ook dat je een geschenk moet aannemen. Dus het vraagt ook een activiteit van ons als mens.

 

Terug naar waar we begonnen: identiteit. Ieder mens is op zoek naar zijn of haar identiteit. Wie ben ik?  We zijn allemaal  unieke mensen. Tegelijkertijd identificeren we ons met anderen? Uit ons gedrag kan iemand zijn met wie we ons identificeren.

 

Tot zover de eerste spiegelblog. Reacties zijn welkom!